สถาบันวิจัยชั้นนำด้านไทยคดีศึกษาของประเทศ
ที่เชื่อมโยงกับภูมิภาคอาเซียน
และภูมิภาคต่าง ๆ ของโลก
สถาบันวิจัยชั้นนำด้านไทยคดีศึกษาของประเทศ
ที่เชื่อมโยงกับภูมิภาคอาเซียน
และภูมิภาคต่าง ๆ ของโลก
มุ่งสร้างงานวิจัยให้เป็นเลิศ
เผยแพร่ความรู้สู่สังคม
ทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม
โดยนักวิจัยที่ศึกษาและเชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์ศิลปะ วัฒนธรรม สังคมศาสตร์ การท่องเที่ยว ฯลฯ ตามความสนใจและเชี่ยวชาญเฉพาะบุคคล โดยผลิตงานวิจัยที่สอดคล้องกับนโยบายและทิศทางการพัฒนาระดับมหาวิทยาลัยและระดับชาติ ซึ่งส่งผลต่อความก้าวหน้าทางวิชาการ สามารถนำเสนอแนวทางแก้ปัญหาต่อสังคมทั้งในระยะสั้นและระยะยาว นอกจากนี้ยังส่งเสริมการวิจัยที่มีการเชื่อมโยงกันในลักษณะแผนงานวิจัยและบูรณาการเพื่อให้สอดคล้องกับแนวทางการวิจัยของชาติ และบูรณาการงานวิจัยเข้ากับงานบริการวิชาการและทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม
มีที่มาจากนักวิจัยนำสิ่งที่ปรากฏอยู่ในสังคมมาศึกษาวิจัย และนำสิ่งที่ได้จากการวิจัยนั้นมาเผยแพร่เป็นองค์ความรู้เพื่อให้บริการวิชาการสู่สังคมและชุมชน กิจกรรมให้บริการวิชาการแก่สังคมที่ดำเนินการมีหลายรูปแบบ อาทิ จัดสัมนนาทางวิชาการ โครงการฝึกอบรม การเสวนาทางวิชาการ การประชุมวิชาการ การทัศนศึกษา "ไทยคดีสัญจร" และการจัดพิมพ์เอกสารทางวิชาการ เป็นต้น
เพื่อตอบสนองต่อนโยบายการส่งเสริมบทบาทของสถาบันในงานด้านศิลปะและวัฒนธรรมของมหาวิทยาลัยและในระดับอุดมศึกษา โดยการบูรณาการเข้ากับพันธกิจด้านการวิจัย และการบริการวิชาการแก่สังคม มีรูปแบบกิจกรรมอย่างหลากหลาย อาทิ กิจกรรมที่ฟื้นฟู อนุรักษ์ สืบสานประเพณีโบราณที่สำคัญ เผยแพร่ ส่งเสริมศิลปะและวัฒนธรรมเอกลักษณ์ของชาติและภูมิปัญญาท้องถิ่น เพื่อพัฒนาเป็นองค์ความรู้เผยแพร่ต่อสังคมต่อไป รวมถึงการจัดโครงการทัศนศึกษาที่ให้ความรู้เรื่องศิลปวัฒนธรรมภายในประเทศไทยและประชาคมอาเซียน
เป็นวารสารทางวิชาการ ราย 6 เดือน ของสถาบันฯ มีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมการศึกษาค้นคว้าในระดับอุดมศึกษา และเพื่อเผยแพร่บทความวิจัยและบทความวิชาการเกี่ยวกับไทยศึกษาในมิติทางด้านสังคมศาสตร์และมนุษย์ศาสตร์ ตลอดจนประเด็นร่วมสมัยที่น่าสนใจ บทความหรือข้อคิดเห็นต่าง ๆ ที่ปรากฏในวารสารนี้ จะต้องผ่านกระบวนการการพิจารณาจากกองบรรณาธิการและผ่านกลั่นกรองคุณภาพจากผู้ทรงคุณวุฒิในสาขาที่เกี่ยวข้อง แต่รายละเอียดและเนื้อหาที่ปรากฏ ถือเป็นความคิดเห็นส่วนตัวและความรับผิดชอบเฉพาะของผู้เขียน โดยไม่จำเป็นต้องตรงกับความคิดเห็นหรือเป็นความรับผิดชอบของคณะบรรณาธิการผู้จัดทำ
เมื่อวันที่ 5 มีนาคม อาจารย์ ดร.อนุชา ทีรคานนท์ ผู้รักษาการแทนในตำแหน่งผู้อำนวยการสถาบันไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เป็นผู้ดำเนินรายการเสวนาถ่ายทอดแรงบันดาลใจ และแบ่งปันประสบการณ์เรื่องของการสะสมจากนักสะสมชั้นนำ ในพิธีเปิดนิทรรศการ “ของรัก ของหวง : หัตถกรรมล้ำค่า รักษาไว้ให้ถึงลูกหลาน” พร้อมทั้งนำแขกผู้มีเกียรติ ประชาชน ตลอดจนคณะนักศึกษาจาก มรภ.สวนสุนันทา กับวิทยาลัยเพาะช่าง มทร.รัตนโกสินทร์ เข้าชมนิทรรศการ ซึ่งนักสะสมผู้เป็นเจ้าของผลงานได้ถ่ายทอดเรื่องราวเกี่ยวกับสิ่งที่นำมาจัดแสดง ในการนี้ อาจารย์ ดร.อนุชา ได้นำเตียบและกรรไกรตัดหมาก มาร่วมจัดแสดงในงานนี้ด้วย
เมื่อวันศุกร์ที่ 1 มีนาคม 2562 ณ ห้องประชุมคึกฤทธิ์ ปราโมช มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ สถาบันไทยคดีศึกษาจัดงานวันคล้ายวันสถาปนาสถาบันไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ประจำปี พ.ศ. 2562 โดยมีอาจารย์ ดร.อนุชา ทีรคานนท์ ผู้รักษาการแทนในตำแหน่งผู้อำนวยการสถาบันไทยคดีศึกษา อาจารย์เชษฐา พลายชุม รองผู้อำนวยการฯ ฝ่ายศิลปวัฒนธรรม พร้อมด้วยคณะบุคลากรสถาบันฯ ร่วมให้การต้อนรับ รองศาสตราจารย์เกศินี วิฑูรชาติ อธิการบดีมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ตลอดจนผู้แทนจากหน่วยงานต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ทั้งในท่าพระจันทร์และศูนย์รังสิตที่มาร่วมแสดงความยินดี และร่วมพิธีสวดมนต์เพื่อความเป็นสิริมงคล
สถาบันไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จัดทำเอกสารประกอบโครงการบริการวิชาการ เรื่อง "ศิลปะไทยในต่างแดน : จิตรกรรมฝาผนังแบบไทยในเมืองสะกาย ประเทศเมียนมา เป็นการนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับจิตรกรรมไทยที่ปรากฏ ณ "อุโบสถมหาเต็งดอจี" และ "เจติยวิหารจอกตอจี" ผ่านการสำรวจ ศึกษา และวิเคราะห์ โดยนักวิจัยประจำสถาบันฯ คือ ดร.สิโรตม์ ภินันท์รัชต์ธร และ นายสุทธิเกียรติ อังกาบูรณะ เพื่อเผยแพร่องค์ความรู้ทางด้านประวัติศาสตร์ศิลปะ อันจะก่อให้เกิดการรับรู้และสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับพัฒนาการทางประวัติศาสตร์และสายสัมพันธ์ระหว่างสองชนชาติที่มีมาอย่างยาวนาน
ประกอบด้วยบทความที่มีสารัตถะหลาก หลายมิติ โดยเฉพาะทางด้านประวัติศาสตร์ศิลปะ ประวัติศาสตร์ การเมืองการปกครอง และพุทธศาสนา ซึ่งล้วนแล้วแต่มีประเด็นที่แตกต่างกันออกไป ในขณะเดียวกัน เป็นที่น่าสังเกตว่าบทความเหล่านี้ต่างก็มีมุมมองหรือกระบวนทัศน์ที่คล้ายคลึงกันอย่างน่าสนใจ นั่นคือเป็นการศึกษาในเชิง “บูรณาการ” ที่เกิดจากการเชื่อมโยงความรู้จากสาขาวิชาต่าง ๆ จนทำให้เกิดเครือข่ายองค์ความรู้ใหม่ขนาดใหญ่ ที่มีความกว้างขวาง มีความถูกต้องและชัดเจนมากขึ้น และสามารถนำความรู้เหล่านั้นไปสร้างสรรค์สังคม แก้ไขปัญหาสังคม หรืออธิบายปรากฏการณ์ในสังคมได้อย่างเข้าใจ